Δημοσίως, ο προβληματισμός αυτός αποκρούεται – και ενίοτε ξορκίζεται - με το «θετικό αφήγημα», που υπενθυμίζει ότι το τρίτο Μνημόνιο είναι εμπροσθοβαρές, ότι τα εκκρεμή προαπαιτούμενα είναι διαρθρωτικά και πως στη δεύτερη αξιολόγηση και στο πακέτο των εργασιακών τα μόνα θέματα που μπαίνουν στο τραπέζι είναι εκείνα που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις και τον συνδικαλιστικό νόμο.
Τα μηνύματα Κατρούγκαλου - Δραγασάκη
Το μήνυμα αυτό έσπευσε να στείλει ξανά ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος μετά τις διαρροές που έφεραν τους δανειστές να βάζουν στο τραπέζι σχεδόν τα πάντα – από συλλογικές συμβάσεις και κατώτατες αμοιβές έως 13ο και 14ο μισθό -, ενώ ιδιαίτερα αιχμηρός ήταν και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης δηλώνοντας ότι «τα εργασιακά, τρομολαγνικά σενάρια για θέματα πέραν του συμφωνημένου πλαισίου μάλλον υποκινούνται από εγχώριες δυνάμεις».
Το γεγονός ότι συγκεκριμένες πλευρές εγχώριων συμφερόντων , πολιτικών και επιχειρηματιών, επενδύουν ξανά στη σκληρή στάση των δανειστών δεν στερείται βάσης και είναι μάλλον οφθαλμοφανές στην ημερήσια ατζέντα τόσο της αντιπολίτευσης και μερίδας των media.
Κυβερνητικές πηγές, ωστόσο, αναγνωρίζουν την ίδια στιγμή πως μόλις τώρα αρχίζει να φαίνεται ο πλήρης κοινωνικός αντίκτυπος των μέτρων που ψηφίστηκαν στο πλαίσιο της πρώτης αξιολόγησης. Οι ίδιες πηγές διαπιστώνουν επίσης πως ο λογαριασμός αυτών των μέτρων θα συνεχίσει να ξεδιπλώνεται κλιμακούμενος μέσα στο επόμενο εξάμηνο, ενώ τον προβληματισμό τους επιτείνει η, είτε ελλιπής, είτε ατυχής, διαχείριση – επικοινωνιακή και ουσιαστική – ιδιαίτερα ευαίσθητων ζητημάτων όπως ήταν οι περικοπές στις συντάξεις.
Ο φόβος της κοινωνικής κόπωσης
Με αυτά τα δεδομένα, η μεγαλύτερη ανησυχία στο κυβερνητικό επιτελείο δεν είναι ούτε οι ρητορικές κορώνες της ΝΔ περί «πραξικοπηματικών Plan C», ούτε τα σενάρια περί δήθεν σχεδιασμών διπλών εκλογών και αιφνιδιασμών. Η βασική πηγή ανησυχίας είναι η διαφαινόμενη βαθιά κοινωνική κόπωση η οποία αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις και, κυρίως, ο κίνδυνος η εν λόγω κόπωση να μετατραπεί μεσοπρόθεσμα σε οριστική απογοήτευση και αποδοκιμασία.
Κόντρα στον κίνδυνο αυτό, η κυβερνητική τακτική βασίζεται σε διπλό άξονα: Αφ’ ενός στην επιτάχυνση όλων των δράσεων που θα οδηγήσουν στην υλοποίηση της πρωθυπουργικής δέσμευσης για «δίκαιη ανάπτυξη» και, αφ΄ετέρου, στην παράλληλη ανάδειξη των θεσμικών πρωτοβουλιών που δίνουν και το στίγμα διαφοροποίησης της αριστερής διακυβέρνησης από το παλαιό πολιτικό σύστημα.
Η «αντιδιαπλοκή» κι ο εκλογικός νόμος
Στο πλαίσιο αυτό η εβδομάδα που ξεκινά σήμερα είναι η εβδομάδα της «αντιδιαπλοκής» και η επόμενη θα είναι η εβδομάδα της απλής αναλογικής και των μεγάλων συνταγματικών αλλαγών.
Στο μέτωπο της μάχης κατά της διαπλοκής, κυβερνητικές πηγές τονίζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε εμπράκτως διαπιστευτήρια αξιοπιστίας στις δεσμεύσεις του για νέο καθεστώς διαφάνειας και δημοκρατίας στις τηλεοπτικές συχνότητες και παραπέμπουν στην Πέμπτη, 14η Ιουλίου για την «ώρα της αλήθειας» - την οριστική επιλογή των υποψηφίων που πληρούν τα κριτήρια για να μπουν στην τελική φάση της δημοπρασίας των αδειών.
Στο πεδίο των μεγάλων θεσμικών αλλαγών, κυβερνητικοί παράγοντες όπως ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης επιμένουν πως ο στόχος για υπερψήφιση του εκλογικού νόμου από 200 βουλευτές είναι δύσκολος μεν, εφικτός δε, Και προαναγγέλουν ότι η θεσμική μάχη δεν θα τελειώσει εδώ, καθώς στο τραπέζι παραμένει σε δεύτερη φάση και η ενδεχόμενη κατάτμηση των εκλογικών περιφερειών αλλά και η πρόταση για ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας απ’ ευθείας από τον λαό.
Πρόκειται για δύο πεδία όντως προνομιακά για την κυβέρνηση τα οποία, πλην των άλλων, έχουν εκθέσει μέχρι στιγμής πολλαπλώς και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τόσο σε ό,τι αφορά την ανοιχτή – έως «εργολαβική» σε ορισμένες περιπτώσεις – στήριξη που παρέχουν στελέχη της στους παλαιούς καναλάρχες, όσο και σε ό,τι αφορά την ασυνέπεια, κυρίως του ΠΑΣΟΚ, στο θέμα του εκλογικού νόμου.
Το κρίσιμο εξάμηνο
Στην πράξη, είναι δύο πεδία που εξακολουθούν να συντηρούν το αριστερό ηθικό, και αξιακό πλεονέκτημα. Στο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου, ωστόσο, γνωρίζουν ότι η μάχη δεν θα κριθεί εκεί αλλά στα όρια των τελικών κοινωνικών αντοχών μπροστά στις μνημονιακές δεσμεύσεις. Και επ’ αυτού, κυβερνητικές πηγές δείχνουν ως κομβικό χρονικο διάστημα το επόμενο εξάμηνο, έως το τέλος του χρόνου.
Εως τότε, όπως επισημαίνουν, «πρέπει πάσει θυσία να έχουν αποδώσει τα πρώτα μέτρα ανάταξης» - είτε πρόκειται για μέτρα ανακούφισης των ασθενέστερων, είτε επανεκκίνησης της αγοράς μέσω της καταβολής των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου. Από το χρονικο σημείο αυτό και μετά, καραδοκεί πολιτικό και κοινωνικό ναρκοπέδιο. Το οποίο, θα εμπεριέχει και την απειλή του περίφημου «κόφτη» μισθών και συντάξεων…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου