Η Σελανίκ, ή αλλιώς Θεσσαλονίκη, δεσπόζει στο βορά και καλεί όλους τους ανθρώπους να την ερωτευτούν. Είτε κάτοικοί της, είτε επίδοξοι εραστές της, δεν μπορούν να αντισταθούν στη γοητεία της. Η πόλη των δεκατριών εθνοτήτων θα μεγέψει όσους βρεθούν στα χώματά της με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Όπως μάγεψε και τους ήρωες του βιβλίου της κυρίας Βόικου.
Στη Θεσσαλονίκη του 1912 ζουν αρμονικά και αγαπημένα χριστιανοί, μουσουλμάνοι και εβραίοι. Ο κάθε πιστός σέβεται την πίστη του διπλανού του, την Παρασκευή των μουσουλμάνων, το Σάββατο των εβραίων, την Κυριακή των χριστιανών. Όλοι μαζί είναι οι άνθρωποι της πόλης που αγαπούν, οι γείτονες που θα πουν τα νέα τους, οι έμποροι που θα πουλήσουν την πραμάτεια τους και αυτοί που θα την αγοράσουν.
Δεν ξεχωρίζουν εαυτούς, μήτε λογίζονται καμπόσοι. Οι Τούρκοι έχουν τη διοίκηση της πόλης, μα έτσι έχουν τα πράγματα. Όταν η Παλιά Ελλάδα αποφασίσει να ελευθερώσει τη Θεσσαλονίκη και να την ενσωματώσει στο Ελληνικό κράτος, όλα θα αρχίσουν να αλλάζουν.
Ένα βιβλίο μαγευτικό για την αγαπημένη πόλη και τους ανθρώπους της. Οι περιγραφές της πόλης και της ιστορίας της, είναι κομμάτι του βιβλίου με τον πιο εναρμονισμένο τρόπο. Τίποτα δεν κουράζει τον αναγνώστη από τα ιστορικά στοιχεία που αναφέρονται, καθώς η αναφορά γίνεται είτε μέσα από τη διήγηση της ιστορίας και των ηρώων της, είτε με ένα μικρό επεξηγηματικό κομμάτι στο τέλος του κεφαλαίου. Ο αναγνώστης αγαπά την πόλη μέσα από την αφήγηση της κυρίας Βόικου και μαθαίνω τους δρόμους της με τα παλιά και με τα νέα τους ονόματα.
Οι χαρακτήρες του βιβλίου είναι πολύ καλά δομημένοι. Δεν ξεφεύγουν λεπτό από τα αρχικά τους πλαίσια, παρά μόνο ζουν τα συναισθήματά τους, μεγάλα ή μικρά, ο καθένας στα μέτρα του.
Η αγάπη κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο, μα οι μορφές της πολλές. Αγάπη αθώα, νεανική, των ρομαντικών μυθιστορημάτων. Αγάπη ερωτική, δυνατή, ικανή για τις πιο μεγάλες θυσίες και τα πιο μεγάλα πάθη. Αγάπη αδελφική, απίστευτα πιστή που προτιμά την ίδια δυστυχία παρά του κακό του ίδιου του αίματος. Αγάπη για το θεό, το χρήμα, την εξουσία, τον εαυτό ή τον απλό συνάνθρωπο. Με κάποιους ήρωες θα ταυτιστεί ο αναγνωστης, με κάποιους θα θυμώσει. Ο θυμός όμως δεν θα έχει πάντα τον ίδιο γνώμονα. Θα είναι για τον κακό χαρακτήρα τους ή για την ξεροκεφαλιά τους.
Τα μηνύματα που στέλνουν οι ήρωες είναι πολλά. Μένει μόνο να έχει ο αναγνώστης ανοιχτά μάτια να τα δει, αυτιά να τα ακούσει, μυαλά να τα κατανοήσει και καρδιά να τα αγαπήσει και να τα κάνει κτήμα του. Τα λόγια της γιαγιάς Σοφίας είναι σοφά και οφείλει να τα ακούσει όχι μόνο η εγγονή της μα και όλη η νέα γενιά.
Η ζωή δεν είναι κρυμμένη στα ακαδημαϊκά βιβλία ή στιυς υπολογιστές και το ίντερνετ. Η ζωή είναι εδώ, μπροστά μας και πρέπει να τη ζήσουμε. Ζωή χωρίς τον αληθινό έρωτα είναι ζωή μισή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου