Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Δραστήρια και… «ανοιχτή» στη Τέχνη η Θεσσαλονίκη- Φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών μιλούν στην ThessNews

Δραστήρια και… «ανοιχτή» στη Τέχνη η Θεσσαλονίκη- Φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών μιλούν στην ThessNewsΤην... «κάτω βόλτα» έχει πάρει η Τέχνη τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, όπως αναφέρουν στην ThessNews φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Αν και ο πολιτισμός της Ελλάδας ήταν από τους πρώτους που αναπαρήγαγαν την Τέχνη σε αρκετές πτυχές της, πλέον ο κλάδος λόγω της οικονομικής κρίσης έχει βυθιστεί και μαζί με αυτόν και οι καλλιτέχνες του χώρου. Η Θεσσαλονίκη όμως αποτελεί ακόμα «ηλιαχτίδα ελπίδας».

«Από μικρός ζωγράφιζα. Ήταν κάτι που το πήρα από τους γονείς μου καθώς και οι δύο είχαν μία μικρή επαφή με το σχέδιο. Θυμάμαι σαν εχθές να κάθομαι δίπλα από τον μπαμπά μου και να τον βλέπω να σχεδιάζει ιππότες και αυτοκίνητα», εξηγεί ο Ντίνος Τερζής, φοιτητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.

«Στα μέσα του 2015 αποφάσισα να σταματήσω να πηγαίνω φροντιστήριο για την προετοιμασία των Πανελλαδικών Εξετάσεων καθώς δεν είχα ιδέα με το τι θέλω να ασχοληθώ και τίποτα δεν μου κινούσε το ενδιαφέρον», αναφέρει ο Ντίνος, συμπληρώνοντας πως στη συνέχεια ασχολήθηκε μόνο με το σχέδιο στο εργαστήριο προετοιμασίας Καλών Τεχνών Γραμμή, μέχρι να δώσει εξετάσεις τον Σεπτέμβριο και να μπει τελικά στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ.

«Είμαι αρκετά ευχαριστημένος από τα μαθήματα και τον τρόπο με τον οποίο διδάσκονται», διαμηνύει ο νεαρός φοιτητής, ενώ αναφερόμενος στα προβλήματα της Σχολής είναι οι κακές συνθήκες μέσα στα εργαστήρια, καθώς «γενικά υπάρχει βρωμιά και «χαοτική» ατμόσφαιρα, στο οποίο όμως η ευθύνη είναι συλλογική»,


Τι θεωρείται Τέχνη;


Αρκετοί έχουν το εύλογο ερώτημα -τι θεωρείται Τέχνη- και ο φοιτητής από την Θεσσαλονίκη δίνει την δική του απάντηση. «Αυτό που χωρίζει την Τέχνη από κάτι που δεν θεωρείται Τέχνη είναι μία λεπτή γραμμή και θα χρησιμοποιήσω μία φράση που είπε ο Warhol. Τέχνη, είναι οτιδήποτε μπορεί να σε κάνει να ξεφύγεις. Οπότε από την στιγμή που το γκράφιτι πχ είναι κάτι που μπορείς να εκφραστείς και να "ξεφύγεις", είναι μορφή τέχνης», λέει χαρακτηριστικά.

«Η πόλη πρέπει να «αγκαλιάσει» το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης»

Εντυπωσιασμένος από το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης φέρεται πως είναι ο νεαρός φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών, καθώς όπως αναφέρει, το Μουσείο είναι ξεχωριστό διότι φιλοξενεί λαμπρές εκθέσεις και έργα. «Το Μακεδονικό Μουσείο ήταν το μέρος που μου έδωσε την ευκαιρία να δω πίνακα του Warhol και το θεωρώ ένα από τα καλύτερα Μουσεία, τα οποία πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης να επισκεφθούν», αναφέρει χαρακτηριστικά.



Η Ελλάδα αν και ήταν από τις πρώτες χώρες που ανέδειξε την Τέχνη σε γενικότερη μορφή -και κυρίως των εικαστικών-, κατά την διάρκεια του χρόνου πραγματοποίησε «στροφή» 180 μοίρες και χάθηκε.

«Η Ελλάδα πρέπει να μπει ξανά στο παιχνίδι της Τέχνης. Δεν έχουμε πλέον την παιδεία που είχαμε και για να αποκτηθεί ξανά, πρέπει να "πέσουν" τα φώτα στους νέους της χώρας που ασχολούνται με την Τέχνη. Δυστυχώς η χώρα ξεχνάει εύκολα και στις σκέψεις που πήγαν στον "βυθό", πήγαν και οι καλλιτέχνες της», εξηγεί ο Ντίνος, ενώ όσον αφορά την αγαπημένη του πόλη που συσχετίζεται με την Τέχνη, ο ίδιος δηλώνει ότι δεν μπορεί να διαλέξει, καθώς υπάρχουν πολλά αξιόλογα Μουσεία σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες.

Με δυσκολία ζει κάποιος από την «Τέχνη»



Η Ελλάδα διανύει μία οκταετία οικονομικής κρίσης και πολλοί κλάδοι έχουν «θαφτεί» στον πυθμένα της οικονομικής δυσχέρειας της χώρας. Μαζί με αυτούς, όπως φέρεται να λέει ο Ντίνος, είναι και η Τέχνη, καθώς για κάποιον που θέλει να μείνει εγχώρια θα δυσκολευτεί αρκετά να «ζήσεί» από το συγκεκριμένο επάγγελμα, με αποτέλεσμα αρκετοί του χώρου να διαλέγουν τον γνωστό δρόμο του... εξωτερικού.

«Δύσκολα ζει κάποιος από την Τέχνη στην Ελλάδα, καθώς αυτό το πεδίο είναι "νεκρό". Στον κλάδο -όπως και σε άλλα επαγγέλματα- το μέλλον είναι ξεκάθαρα στο εξωτερικό, ενώ το καλύτερο που μπορεί να διαλέξει ένας καλλιτέχνης είναι να έχει βάση στην Ελλάδα και να στέλνει τις δουλειές του στο εξωτερικόί», σημειώνει.

«Από μικρός είχα κλίση προς την ζωγραφική κυρίως, προσπαθούσα να το εξελίξω όσο περισσότερο μπορούσα και την στιγμή που έπρεπε να διαλέξω τι θα ακολουθήσω μετά το σχολείο -μιας και δεν ήμουν τόσο καλός στα μαθήματα-, διάλεξα να ακολουθήσω αυτό που με "γέμιζε", την ζωγραφική δηλαδή., χωρίς να έχω σαν πρώτο κριτήριο την επαγγελματική αποκατάσταση», εξηγεί ο Χριστόδουλος Γρηγοριάδης, επίσης φοιτητής στην Σχολή Καλών Τεχνών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.



«Παραμελημένη η Σχολή από το Πανεπιστήμιο»

Ο 19χρονος Χριστόδουλος επισημαίνει στην ThessNews ότι η Σχολή Καλών Τεχνών είναι παραμελημένη από το κεντρικό Πανεπιστήμιο, από την άποψη των υποδομών (ειδικές αίθουσες και εργαστήρια που χρειάζονται ακόμη και τα υλικά των φοιτητών), ενώ εξηγεί ότι για τα παραπάνω «φροντίζουν» οι διευθυντές και οι καθηγητές του κάθε εργαστηρίου ξεχωριστά, ωστόσο για κάποιον φοιτητή που θέλει να δραστηριοποιηθεί στον χώρο, η Σχολή είναι η κατάλληλη.

«Το θέμα της καθαριότητας ωστόσο είναι καθαρά στα χέρια των φοιτητών, διότι δεν υπάρχουν υπάλληλοι της καθαριότητας. Γενικότερα οι συνθήκες στους χώρους της Σχολής είναι καλές για έναν φοιτητή που ενδιαφέρεται για τις σπουδές του και είναι δραστήριος», επισημαίνει.

Δραστήρια η Θεσσαλονίκη στο θέμα της Τέχνης



Ο νεαρός φοιτητής δηλώνει πως η Θεσσαλονίκη σαν πόλη είναι αρκετά δραστήρια στο θέμα της Τέχνης και σίγουρα κάποιος, με τα δεδομένα της τωρινής Ελλάδας, μπορεί να κάνει μία καλή αρχή στην εγχώρια σκηνή και στην συνέχεια να «ανοίξει» τα φτερά του προς το εξωτερικό.

«Γενικότερα είναι μια πόλη πολύ δραστήρια και ανοιχτή στο θέμα της τέχνης και κάποιος σίγουρα για τα δεδομένα της Ελλάδας, μπορεί να κάνει μια καλή αρχή απο εδώ και έπειτα να του ανοιχθούν οι δρόμοι και να δεχθεί προτάσεις και για εξωτερικό», εξηγεί, ενώ για τον ίδιο τα αγαπημένα έργα τέχνης στην Θεσσαλονίκη είναι τα "Street art που είναι πάρα πολλά στην πόλη μας στους μεγάλους κενούς τοίχους των πολυκατοικιων που είναι απο τα πιο μοντέρνα δείγματα τέχνης στην πόλη, έχουν και άμεση επαφή με τον κόσμο».

Ενθουσιασμένη με τα χρώματα

Ενθουσιασμένη με την αλλαγή της εξωτερικής πρόσοψης των τοίχων έξω από το WE, επί της οδού Γ’ Σεπτεμβρίου είναι η Χρυσήνη Σκάρλετ -όπως είναι το ψευδώνυμο της, φοιτήτρια στην Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, καθώς όπως αναφέρει οι συγκεκριμένες δράσεις αλλά και παρόμοιες, βοηθούν την πόλη αλλά και την Ελλάδα, να ανεβάσει το επίπεδο της στην Τέχνη.

«Μου άρεσε αρκετά η αλλαγή στους τοίχους έξω από το WE. Η τέχνη για μενα ειναι οτιδήποτε μπορεί να σε κανει δεις πέρα απο αυτο και πέρα απο αυτο που θελει να σου δείξει ακομα και ο καλλιτέχνης, όπως και το γκράφιτι στην προκειμένη περίπτωση, καθώς ήρθαν μεγάλα ονόματα», αναφέρει χαρακτηριστικά, εξηγώντας πως η Τέχνη σε γεμίζει ερεθίσματα.

Η Χρυσήνη, έχει κλίση προς την φωτογραφία, ωστόσο όπως δηλώνει στην Thessnews η Ελλάδα διαθέτει μόνο μία Σχολή που να ασχολείται αποκλειστικά με την φωτογραφία. «Το Αριστοτέλειο μου αρέσει αρκετά, οι καθηγητές αρκετά καλοί αλλά εγώ βέβαια θέλω να ασχοληθώ με τη φωτογραφία, ωστόσο πρέπει να το κυνηγήσεις στην Σχολή, γιατι οι κατευθύνσεις της (ζωγραφική , χαρακτική , γλυπτική ) δεν επικεντρώνονται σχεδόν καθολου σε αυτόν τον κλάδο», επισημαίνει.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΤΣΟΛΝΑΡΑΣ || tsolnaras@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου