Η δολοφονία του Τζον Λένον που "πάγωσε" τον κόσμο

Στις 8 Δεκεμβρίου 1980, ο Τζον Λένον επιστρέφει στο σπίτι του, στη Νέα Υόρκη από το στούντιο όπου ηχογραφούσε τα Walking on Thin Ice και It Happened, που προορίζονταν για τον επόμενο δίσκο του. Δολοφόνος του ο Μαρκ Τσάπμαν, ο οποίος κατάφερε να γίνει αυτό που ονειρευόταν σε όλη του τη ζωή: διάσημος.


Ο Τσάπμαν ήταν στημένος όλη την ημέρα έξω από το σπίτι του Λένον, μάλιστα όταν έφευγε για το στούντιο κατάφερε και του πήρε ένα αυτόγραφο. Στα χέρια του κρατούσε ένα αντίτυπο του δίσκου Double Fantasy, στο εξώφυλλο του οποίου είχε υπογράψει νωρίτερα ο Λένον, ένα αντίτυπο του μυθιστορήματος The Catcher in the Rye του Σάλιντζερ και κασέτες με τραγούδια των Beatles. Και το όπλο με το οποίο του έριξε πισώπλατα τέσσερις πυροβολισμούς. Σύμφωνα με τις αναφορές των μαρτύρων και των αστυνομικών αρχών, μετά τη δολοφονία, ο Τσάπμαν παρέμεινε στον τόπο του εγκλήματος μέχρι την άφιξη της αστυνομίας. Σύμφωνα με την αυτοψία, οι μισές σφαίρες διαπέρασαν το αριστερό μέρος του σώματός του στο ύψος του στήθους, ενώ οι υπόλοιπες τον τραυμάτισαν κοντά στον αριστερό ώμο. Ο Τσάπμαν καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και ισχυρίστηκε ότι τα κακά πνεύματα τον οδήγησαν στην πράξη του. Το 2004 ομολόγησε πως ένας από τους λόγους που τον ώθησαν στην εγκληματική του ενέργεια ήταν η επιθυμία του να προβληθεί, αισθανόμενος πως μέχρι τότε ήταν ασήμαντος.




Ο 52χρονος σήμερα δολοφόνος του αποκαλύπτει κυνικά, ενώ όλες οι αιτήσεις αποφυλάκισής του έχουν απορριφθεί ότι επρόκειτο για ένα προμελετημένο και σχεδιασμένο με κάθε λεπτομέρεια έγκλημα. «Χρειάστηκε απίστευτος προσχεδιασμός, απίστευτη κατασκοπεία. Το είχα σκεφτεί πάρα πολύ καλά, το προετοίμαζα για καιρό. Τρεις μήνες πριν τη δολοφονία, είχα επισκεφτεί το κτίριο όπου βρισκόταν το διαμέρισμά του στη Ντακότα για να ελέγξω το χώρο. Τόσο αποφασισμένος ήμουν να διαπράξω το έγκλημα» γράφει στην κατάθεση του.


Ο κόσμος της μουσικής θα ήταν αλλιώτικος λένε όλοι, αν δεν είχε μεσολαβήσει η δολοφονία του Λένον. Ο τραγουδοποιός, μουσικός, συγγραφέας και αγωνιστής της ειρήνης, που έγινε παγκόσμια γνωστός ως μέλος των Beatles ήταν μια μουσική προσωπικότητα, ένας ιδιοφυής και αντιφατικός καλλιτέχνης που σφράγισε τη μουσική του 20ου αιώνα.


Aγαπούσε το γράψιμο και τη ζωγραφική, με το σχολείο να τον αφήνει μάλλον αδιάφορο. Φοίτησε στο κολέγιο Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ, αλλά δεν υπήρξε ποτέ συνεπής σπουδαστής.  Ο Τζον ζούσε για τη μουσική και τον Μάρτιο του 1957 ίδρυσε την πρώτη του μπάντα, τους Quarrymen, που πήρε το όνομά της από το σχολείο, όπου φοιτούσε. Έπαιζαν σκιφλ, ένα είδος φολκ μουσικής με τζαζ και μπλουζ επιρροές.

Μαρκ Τσάπμαν, ο δολοφόνος του Τζον Λένον
Μαρκ Τσάπμαν, ο δολοφόνος του Τζον Λένον
Στις 6 Ιουλίου 1957 γνωρίζει τον Πολ ΜαΚάρτνεϊ, ο οποίος σύντομα γίνεται μέλος του συγκροτήματος, αφού ο πατέρας του διαθέτει το υπόγειο του σπιτιού για τις πρόβες των Quarrymen. Την εποχή αυτή ο Λένον γράφει και το πρώτο του τραγούδι «Hello Little Girl», που έγινε αργότερα επιτυχία με τους The Fourmost. Στο συγκρότημα καταφθάνει με συστάσεις του ΜακΚάρτνεϊ ο νεαρός κιθαρίστας Τζορτζ Χάρισον, που δίνει έναν πιο ροκ χαρακτήρα. Οι Quarrymen μετονομάζονται σε «Johnny and the Moondogs», με τον Λένον να έχει τον πρώτο λόγο, αλλά να μην είναι ικανοποιημένος από τον ήχο τους.


Στα μέσα του 1959, η μπάντα του Λένον αλλάζει το όνομά της σε Beatles και αρχίζει εμφανίσεις στο Αμβούργο και στο κλαμπ του Λίβερπουλ, Cavern. Ήταν εκεί που τους ανακάλυψε ο Μπράιαν Έπσταϊν, ο πρώτος τους μάνατζερ, και στις 5 Οκτωβρίου 1962 κυκλοφορούν το παρθενικό τους σινγκλ «Love me Do». Η επιτυχία είναι μεγάλη. Οι Beatles εκτοξεύονται στην κορυφή και εν μια νυκτί μετατρέπονται σε ζωντανό θρύλο. Στα τραγούδια τους συνδυάζουν τη ρεαλιστική προσέγγιση και την εσωτερικότητα του Λένον, με την αισιόδοξη ματιά και το μελωδικό χάρισμα του ΜακΚάρτνεϊ. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Οι Μπιτλς ανάγουν το τρίλεπτο ποπ τραγούδι σε μορφή τέχνης.


Από την εποχή των Μπιτλς, ο Τζον Λένον είχε ξεκινήσει την προσωπική του μουσική διαδρομή. Με τη συμμετοχή της Γιόκο Όνο ηχογράφησε τρεις δίσκους με πειραματική μουσική κι ένα live στο Τορόντο με τη νεοσύστατη μπάντα των Plastic Ono Band. Μετά τη διάλυση των Beatles και μέχρι τη δολοφονία του το 1981 κυκλοφόρησε μια σειρά άλμπουμ, που δεν έφθαναν στο δημιουργικό ύψος της μουσικής των «Σκαθαριών», αλλά παρουσίαζαν μεγάλο ενδιαφέρον και είχαν απήχηση στο μουσικόφιλο κοινό. Κορυφαία στιγμή υπήρξε αναμφισβήτητα το άλμπουμ Imagine (1971) και το ομώνυμο τραγούδι, που έγινε ο ύμνος του αντιπολεμικού κινήματος. Tο διπλό άλμπουμ «Double Fantasy», που θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της σύντομης, αλλά σπουδαίας καριέρας του.