1. Οι νέες ''ελληνικές'' τράπεζες.Ο επερχόμενος αφελληνισμός σε επίπεδο Διοικήσεων και στελεχών των Τραπεζών είναι συνέπεια του αφελληνισμού σε επίπεδο μετόχων που προκλήθηκε από τη στρατηγική της κυβέρνησης, ιδιαίτερα κατά την πρώτη περίοδο.
Η εξέλιξη είναι γνωστή : (α). Κατά την πρώτη περίοδο, λόγω της αδιέξοδης και υψηλού ρίσκου ασυνάρτητης στρατηγικής , αποσύρθηκαν καταθέσεις 40 δις € και η απώλεια των 40 δις € των ανακεφαλαιοποιήσεων που είχαν προηγηθεί επειδή είχαν χρεωθεί στο ελληνικό Δημόσιο έπρεπε (και οφείλουν) να πληρωθούν από τους έλληνες φορολογούμενους, ενώ ταυτόχρονα η αφαίμαξη των Ελλήνων πολιτών και των επιχειρήσεων οδήγησε στο τέλος της ίδιας περιόδου στην αύξηση των κόκκινων δανείων στο 45%. (β). Η ανάγκη που λόγω αυτών παρουσιάσθηκε για νέα ανακεφαλαιοποίηση έγινε με ιδιωτικά κεφάλαια του εξωτερικού, με τη θεαματική απαξίωση της μετοχικής σύνθεσης των Τραπεζών και με τους κανόνες που δέχθηκε η κυβέρνηση για τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος στα πλαίσια του τρίτου Μνημονίου. (γ). Τα capital controls , επιφέροντας νέα ασφυξία στην πραγματική οικονομία, δεν ήταν παρά ένα σύμπτωμα αυτής της εξέλιξης που επεδίωξε κατασταλτικά να διατηρήσει ό,τι απέμεινα από τράπεζες...
Η αποχώρηση Σάλλα από την προεδρία της μεγαλύτερης τράπεζας, της Τράπεζας Πειραιώς, είναι συνέπεια αυτών των καταστάσεων, ανοίγει τον κύκλο των διοικητικών αλλαγών στις κορυφές των Τραπεζών, εντείνοντας την αβεβαιότητα, βυθίζοντας ακόμα περισσότερο τις μετοχές των Τραπεζών που χάνουν περισσότερο από το 30% της ήδη θεαματικά απαξιωμένης τιμής τους, κι όλα αυτά, σ΄ ένα εύθραυστο ευρωπαϊκό τραπεζικό περιβάλλον μετά τις πρόσφατες αξιολογήσεις και την κορύφωση της τραπεζικής κρίσης στην Ιταλία !
Με την Τράπεζα Πειραιώς να διοικείται από προσωρινή Πρόεδρο και μεταβατικό Δ/ντα Σύμβουλο, είναι προφανές, και παρά τις ενθαρρυντικές δηλώσεις Σάλλα, ότι η αποχώρησή του ούτε απόλυτα ελεγχόμενη από τον ίδιο ήταν, ούτε σε σωστό χρόνο πραγματοποιήθηκε, προκαλώντας τη μέγιστη απορία η πλήρης απουσία της κυβέρνησης απ΄ όλο αυτό το σκηνικό και τις μοιραίες εξελίξεις για το οποίο η ίδια έχει τεράστιο και βαρύ μερίδιο ευθύνης. Η Εθνική, που ακολουθεί, με την επιμονή από SSM για την αντικατάσταση της κα. Κατσέλη και την αβεβαιότητα παραμονής του σημερινού της Δ/ντος Συμβούλου (κ. Φραγκιαδάκη), αλλά και οι άλλες (Alpha και Εurobank) συνθέτουν ένα βαρύ σκηνικό στο οποίο κανείς δεν γνωρίζει, - ενώ, η κυβέρνηση αδρανεί και απουσιάζει-, τί έρχεται, προς τα που θα κινηθούν και ποιοί αναλαμβάνουν το πηδάλιο...
2. Τα τρία (3) βέβαια πράγματα.
1ο. Η σκληρή, ''αιματηρή'' διαχείριση των κόκκινων δανείων, με θεαματική, μοναδική σε έκταση και ύψος αξιών, καθ΄όλη την περίοδο των τελευταίων 50 ετών μετακίνηση ακίνητης περιουσίας από Έλληνες πολίτες και ελληνικά νομικά πρόσωπα σε νέους ιδιοκτήτες στην πλειοψηφία τους ισχυρούς ξένους, αλλά και έλληνες. Οι περιουσίες που θα χαθούν, - ακόμα και πρώτες κατοικίες -, θα συνιστούν ένα βαρύτατο χτύπημα σε ελληνικές οικογένειες χαμηλής και κατώτερης οικονομικής δύναμης, που ανάλογο δεν θα έχει συμβεί στην μεταπολεμική περίοδο της χώρας ! Η κυβέρνηση φέρει, στο σημείο αυτό τεράστια ευθύνη, ιστορικών διαστάσεων και θα καταγραφεί όχι απλώς σαν κυβέρνηση ''ψεύδους και αυταπάτης'', αλλά σαν κυβέρνηση ''καταστροφής της κατοικίας των Ελλήνων''. Δεν είναι τυχαίο, ότι ενώ βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη οι συζητήσεις -συμφωνίες των Τραπεζών με την εξαιρετικά επιθετική σε τέτοια θέματα αμερικανική ΚΚR (και της Alpha, και της Εurobank, και της Πειραιώς μετά την αποχώρηση Σάλλα), - και παρά την προ μηνών ανέξοδη ρητορική των υπουργών της για ''κόκκινες γραμμές'' στα κόκκινα δάνεια -, καμία πρωτοβουλία δεν έχει αναλάβει, και κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον δεν επιδεικνύει. Οι δήθεν ''μεγάλες πρωτοβουλίες'' για την απλή αναλογική και τον διάλογο για την αναθεώρηση του Συντάγματος θα αναδείξουνε τις πραγματικές κυβερνητικές σκοπιμότητες για συγκάλυψη - απόκρυψη του οικονομικά και κοινωνικά μείζονος, και, πάντως, θα βουλιάξουν στην οργή και στο θρήνο των ξεσπιτωμένων, των εσωτερικών νεο-προσφύγων και των άκληρων όχι μόνο αυτά τα κατασκευάσματα δημοκρατικής ευαισθησίας, αλλά και η ίδια η κυβέρνηση...
2ο. Το νέο ηγετικό τραπεζικό δυναμικό, προερχόμενο από τις επιλογές των νέων μετόχων (εξωελληνικών funds, εθισμένων ως επί το πλείστον στο γρήγορα και υψηλό κέρδος) και υπεύθυνο για τις πράξεις του απέναντι σ΄ αυτούς και στο SSM, χωρίς την εμπειρία των ελλήνων (τραπεζικών στελεχών και ελλήνων επιχειρηματιών) που θα υποστούν έξωση από τις σημερινές ηγετικές τους θέσεις, με ελλείμματα γνώσης της ελληνικής γραφειοκρατίας και διοίκησης, με άδηλα πλάνα και άγνωστους σκοπούς για τις ελληνικές επιχειρήσεις και την ελληνική οικονομία, την ανταγωνιστικότητά τους και την ανάπτυξή τους, δεν μπορεί, - παρά τις θριαμβολογίες των νεοφιλελευθέρων για ''καθαρές και νέες λύσεις'' της τραπεζικής αγοράς απέναντι στα παλιά κατεστημένα -, να έχουν την απαραίτητη εκείνη εικόνα της ελληνικής οικονομίας και των επιχειρήσεων, ούτε την πραγματική διάθεση και αποτελεσματική στρατηγική κυρίως για την παραγωγική, αναπτυξιακή της επανεκκίνηση. Δίπλα στα νέα ''λουκέτα'' λόγω φορολογικής ασφυξίας από την ασκούμενη φορολογική πολιτική που στα χρόνια των Μνημονίων αύξησε του φόρους κατά +700% (!) , θα προστεθούν κι εκείνα λόγω τραπεζικού στραγγαλισμού και της νέας γενιάς κόκκινων (μη εξυπηρετούμενων) δανείων...
3ο. Έχουμε κατ΄ επανάληψη ζητήσει από την Τράπεζα της Ελλάδος, από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, από την κυβέρνηση να γνωστοποιηθεί δημόσια, όπως είναι υποχρέωσή τους, η νέα μετοχική -κεφαλαιακή σύνθεση των Τραπεζών, μετά την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση με την οποία συντελέσθηκε η ριζική αλλαγή στα χαρτοφυλάκια τους. Ματαίως... Και, τούτο, γιατί θα μπορούσαμε έτσι να αποκρυπτογραφήσουμε στοιχεία μελλοντικών κινήσεων κια επιλογών, αφού στο παιχνίδι αυτό κύριοι παίκτες είναι : οι νέοι μέτοχοι και ο SSM (με επικεφαλής την Γαλλίδα D.Νouy). Αν ο Γ. Στουρνάρας αναδεικνύεται σε ισχυρό παράγοντα δεν είναι γιατί συμμετέχει σε δείπνα με τον Πάγκαλο (!!), ο οποίος, μάλιστα, τον προκαλεί ζητώντας τον να αποφασίσει μεταξύ υπαλλήλου και πρωθυπουργού, -τόσο πια καταλαβαίνει κι ο Πάγκαλος, τι σημαίνει στις σημερινές Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας -, αλλά είναι γιατί ο Γ.Στουρνάρας , μέσω και της συμμετοχής του στο κεντρικό συμβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.), αλλά και της θέσης του στην Τράπεζα της Ελλάδας που τον φέρνει σε στεν, διαρκή επαφή, άμεση σχέση με τον SSM, αποτελεί τον καίριο κρίκο, ειδικά σ΄αυτή τη φάση των θεαματικών αλλαγών στο σύνολο του τραπεζικού τομέα, με τεράστιες δυνατότητες επιρροής και διαμόρφωσης του παιχνιδιού όχι μόνο στον νευραλγικό τραπεζικό σκηνικό, αλλά συνολικότερα στο οικονομικό γίγνεσθαι, και κατ΄ επέκταση στο πολιτικό πεδίο. Από την άποψη αυτή, κι έχοντας επιπλέον υπόψη ότι ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, δεν αλλάζει με απόφαση αποκλειστικά της κυβέρνησης, σε πείσμα των διαρροών απογοήτευσης του Μαξίμου, αλλά έχει ιδιαίτερο ρόλο σχετικά και η Ε.Κ.Τ., μπορούμε να αντιληφθούμε μεσοπρόθεσμα, -με ορίζοντα τον εκλογικό χρόνο -, τη σημασία και τις δυνατότητες, κι επομένως το ρόλο, που από τα πράγματα και τη θέση του συγκεντρώνει ο Γ. Στουρνάρας...
3. Αν ο Τσίπρας και η κυβέρνηση έβλεπε, και οι άλλοι δεν περίμεναν από τον Κυριάκο που δεν αρκεί...
Αντιλαμβάνεται, τώρα κανείς, ότι το συνολικότερο, νέο τοπίο όπως τείνει να διαμορφωθεί βρίσκεται ακόμα στην αρχική του φάση. Ότι οι νέοι ισχυροί οικονομικοί, επιχειρηματικοί, επενδυτικοί και άλλοι παίκτες δεν έχουν ακόμα περάσει στο γήπεδο, οι βαθύτερες διασυνδέσεις τους αναζητούνται και οι στρατηγικές δεν έχουν παρουσιασθεί. Το μεγάλο δράμα, θα μπορούσε κανείς χωρίς υπερβολή να πεί, είναι ότι η κυβέρνηση που αποτελεί από τα πράγματα, και σε κάθε περίπτωση έναν καθοριστικό παίκτη, και μάλιστα, εκ μέρους του ελληνικού λαού, δεν έχει ουσιαστική σχέση με όλα αυτά (δεν την απασχολούν, δεν μπορεί να δει και να αναλύσει, δεν έχει καμία πραγματική πρωτοβουλία σ΄ αυτό το ζωτικό επίπεδο, οι πρωτοβουλίες της στα ζητήματα ''δημοκρατικής φύσεως'' δεν έχουν το momentum αυτή την περίοδο και μάλιστα, μπορεί, οι εξελίξεις να δείξουν ότι άλλα πράγματα (με άλλο σταθμισμένο περιεχόμενο και άλλο μίγμα) θα πρέπει να γίνουν στο πολιτικό πεδίο (περιλαμβάνοντας και τον εκλογικό νόμο και το Σύνταγμα), αν , μάλιστα, επιθυμούμε να τροποποιήσουμε υπέρ των κοινωνικών πλειοψηφικών δυνάμεων το τοπίο στο οποίο θα έχουν οικονομικά κυριαρχήσει σκληρές, δυνάμεις αλλότριων συμφερόντων που επιβάλλουν και πολιτικούς όρους.
Όμως, η υστέρηση εδώ, δεν είναι μόνο της κυβέρνησης, η αντιπολίτευση στο σύνολό της είναι αναντίστοιχη των εξελίξεων, των προκλήσεων και των απαιτήσεων. Καμία πραγματική προτεραιότητα, ρουτίνα, όταν ο κ΄'οσμος ξαναφτιάχνεται και ξαναμοιράζεται !
Ενώ, είναι, επίσης, προφανές ότι ο Κ.Μητσοτάκης δεν μπορεί, και δεν αρκεί...
Όταν δεν μπορείς να κινηθείς στην τροχιά των εξελίξεων, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες μετασχηματισμού στην κορυφή του ''εξελισσόμενου κύματος'' σύμφωνα με τους στόχους και το κοινωνικό σου Πρόγραμμα, τότε οι ασύνδετες με τις εξελίξεις δήθεν πρωτοβουλίες σου ασύνδετες, σε καθιστούν τελικά ουρά τους...
Ελευθέριος Τζιόλας
Θεσσαλονίκη, 4 Αυγούστου 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου