Τάπες ένθεν κακείθεν (Τάσος Παππάς)

Τάπα Νο1: Στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρηματίας, συμμετέχει σε διαγωνισμό για τη σίτιση προσφύγων στην περιοχή του. Υπεύθυνη με εντολή του υπουργείου Εσωτερικών στη Δομή Προσωρινής Φιλοξενίας είναι η κόρη του.
Κερδίζει τον διαγωνισμό, αλλά όταν καλείται να προσκομίσει τα στοιχεία που πιστοποιούν ότι μπορεί να υλοποιήσει αυτό που ανέλαβε δεν το κάνει και αποσύρεται.
Εδώ έχουμε μία ξεγυρισμένη τάπα (με την μπασκετική ορολογία) στο αφήγημα για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Και τίποτε μεμπτό να μην έχει συμβεί, το γεγονός ότι οι εμπλεκόμενοι ανήκουν στο κυβερνητικό στρατόπεδο δημιουργεί βάσιμες υποψίες για την εγκυρότητα της διαδικασίας.
Οι κακοπροαίρετοι πανηγυρίζουν, οι καλοπροαίρετοι προβληματίζονται. Και έτσι παρουσιάζεται μπροστά μας μια εικόνα από τα παλιά που ενισχύει την επιχειρηματολογία εκείνων που λένε πως «όλοι είναι ίδιοι, το μικρόβιο της εξουσίας μολύνει και εκμαυλίζει τους πάντες: δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς». Δηλητηριώδεις συμψηφισμοί.

Τάπα Νο2: Την υπόθεση ανέδειξε βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος που το έκανε είναι στην παρούσα φάση δευτερεύουσας σημασίας. Μπορεί να πρόκειται για σύγκρουση φραξιών ή για προσωπική αντιπαλότητα. Οποιο κι αν είναι το κίνητρό της, εδώ έχουμε μια σβουριχτή τάπα στην αντίληψη περί κομματικού πατριωτισμού.
Παλαιότερα στην Αριστερά (ισχύει και σήμερα σε ορισμένα κόμματα) όποιος δημοσιοποιούσε θέμα που έθιγε το κόμμα γενικώς, την ηγεσία ειδικώς ή κάποιο στέλεχός του διαγραφόταν αμέσως και τον συνόδευε ισοβίως η ρετσινιά του προδότη.
Η συγκεκριμένη βουλευτίνα αδιαφόρησε για το κόστος που θα πληρώσει το κόμμα της, για την ευκαιρία που δίνει στην αντιπολίτευση να καταφέρει πλήγματα στο μαλακό υπογάστριο της κυβέρνησης και προχώρησε στην αυτονόητη ενέργεια. Αξιέπαινη επιλογή.
Τάπα Νο3: Κόμματα της αντιπολίτευσης και μέσα ενημέρωσης έσπευσαν να υιοθετήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη ό,τι μεταδόθηκε από τοπικούς διαύλους και, ακόμη χειρότερα, δεν δίστασαν να αλλοιώσουν τα στοιχεία, χρεώνοντας στη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ καταγγελίες που η ίδια δεν έκανε.
Για παράδειγμα, από πουθενά δεν προκύπτει ότι το ποσό που παίχτηκε στην επίμαχη υπόθεση ήταν 750.000 ευρώ! Ηταν 30.000. Εκπρόσωποι κομμάτων, επικεφαλής κομμάτων, μέσα ενημέρωσης πανελλαδικής εμβέλειας και οι γνωστοί κυνηγοί κεφαλών του διαδικτύου βρήκαν τις 30.000 ευρώ ευτελές ποσό και πρόσθεσαν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες για να αποκτήσει το θέμα διαστάσεις σκανδάλου πρώτου μεγέθους.
Το μόνο που δεν ζήτησαν (ακόμη) είναι να παραιτηθεί ο Τσίπρας και να πάμε σε εκλογές για να φύγει η ανίκανη και διεφθαρμένη κυβέρνηση. Σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε μια καραμπινάτη τάπα στη σοβαρότητα ορισμένων κομμάτων και στην αξιοπιστία κάποιων μέσων ενημέρωσης. Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου.

Ανάγωγα

Τι προτείνει ο νομπελίστας Στίγκλιτς για να σωθεί το ευρώ;
Ανάμεσα στ’ άλλα: να καταργηθεί το κριτήριο που απαιτεί έλλειμμα μέχρι 3% του ΑΕΠ, αντικατάσταση της λιτότητας από πολιτικές ανάπτυξης, ταμείο αλληλεγγύης για την ενίσχυση της σταθερότητας, έκδοση ευρωομολόγου, κοινή ασφάλιση καταθέσεων, αυξήσεις μισθών στις χώρες με πλεονάσματα (δηλαδή Γερμανία). Κομμουνιστικές ιδέες.
Τις ακούει ο Σόιμπλε και βγάζει σπυράκια.