Όταν ο Τζορτζ Χάρισον τραγούδησε για το Μπαγκλαντές

Οι συναυλίες αλληλεγγύης για τα θύματα των φυσικών καταστροφών ή πολέμων είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο. Συναυλίες για τη συγκέντρωση χρημάτων για τους επιζώντες από τυφώνες, λιμούς, μαζικές δολοφονίες αλλά και για την ευαισθητοποίηση γύρω από κοινωνικοπολιτικά ή οικονομικά θέματα φαίνεται σαν να υπήρχαν από πάντα, σύμφωνα με το LIFE. Ωστόσο, δεν υπήρχαν. Επιμέλεια: Ευαγγελία Ασημακοπούλου

Το 1971, ο George Harrison συγκέντρωσε όσους περισσότερους από τους διάσημους φίλους του μπορούσε – τους Bob Dylan, Eric Clapton , Ringo Starr, Ravi Shankar, Billy Preston, Leon Russell αλλά και άλλους – προκειμένου να κάνουν μια συναυλία αλληλεγγύης για τους πρόσφυγες του Μπαγκλαντές. Η συναυλία έγινε τη Κυριακή 1η Αυγούστου του 1971.

Η συναυλία πραγματοποιήθηκε μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες οπαδούς και στην ουσία ήταν δύο συναυλίες που έλαβαν χώρα η μία το απόγευμα και η άλλη το βράδυ. Σκοπός ήταν να συγκεντρωθούν χρήματα για τους πρόσφυγες του Μπανγκλαντές αλλά και η ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης γύρω από την προσφυγική κρίση που προέκυπτε από τον εμφύλιο πόλεμο, την πείνα και τις φυσικές καταστροφές, όπως πλημμύρες και κυκλώνες.
Σε μια τόσο σημαντικού μεγέθους συναυλία είχαν χρόνια να παίξουν και ο George Harrison και ο Bob Dylan ενώ μέχρι την ημέρα της συναυλία δεν ήταν απολύτως βέβαιο αν ο Bob Dylan εμφανιζόταν. Τελικά όχι μόνο εμφανίστηκε αλλά η εμφάνισή του ήταν ιδιαίτερα ηλεκτρισμένη. Ο Clapton από την άλλη που ήδη αντιμετώπιζε πρόβλημα με τα ναρκωτικά, κατάφερε να λάμψει, ιδιαιτέρως όταν τραγούδησε με τον Harrison το «While My Guitar Gently Weeps».
Το κοινό και των δύο συναυλιών δεν γνώριζε μέχρι τελευταία στιγμή τους καλλιτέχνες που θα εμφανίζονταν. Όταν ανακοινώθηκαν τα ονόματα έγινε πανικός.
Το «κλου»; Λόγω «νομικών κωλυμάτων» το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων που συγκεντρώθηκαν κατασχέθηκε. Την ίδια ώρα οι συναυλίες θεωρήθηκαν θρίαμβος. Ακολούθησαν ένα μουσικό άλμπουμ και ένα ντοκιμαντέρ για τη συναυλία.