Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017

«Μυστικά και ντοκουμέντα» της Δεξιάς


Κώστας Λαλιώτης
Πολιτική πρωτοβουλία στις συζητήσεις του χώρου της Κεντροαριστεράς ανέλαβε ο Κώστας Λαλιώτης, μέσω ενός εκτενούς άρθρου για τον Ανδρέα Παπανδρέου που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα thecaller.gr την Παρασκευή το απόγευμα.

Το ηγετικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και επιτελικό μέλος κυβερνήσεων του Ανδρέα και του Κώστα Σημίτη με το κείμενό του επιχειρεί «να αποδομήσει ένα προς ένα τα αρνητικά στερεότυπα που έχουν αναπαραχθεί κατά καιρούς για τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ» και αφετέρου να στοιχειοθετήσει «τις αλήθειες του έργου του».

Στο πλαίσιο του ίδιου κειμένου, ο κ. Λαλιώτης φέρνει στο φως μετά από 36 χρόνια ένα σημαντικό πολιτικό ντοκουμέντο, την «Εκθεση Αβέρωφ».

Πρόκειται για τη «Μυστική και αυστηρώς απόρρητη Εκθεση» που απέστειλε τον Ιούλιο του 1981 ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της ΝΔ με ευθύνη την οικονομία Ευάγγελος Αβέρωφ προς τον πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη και είχε διανεμηθεί σε πολύ στενό κύκλο έμπιστων στελεχών της κυβέρνησης.

Η πρωτοβουλία του κ. Λαλιώτη δεν έχει απλά το χαρακτήρα μιας ιστορικής αποκατάστασης ή της υπεράσπισης της πολιτικής κληρονομιάς του Ανδρέα Παπανδρέου.


Αποτελεί και ευθεία απάντηση στην προσπάθεια ορισμένων στελεχών που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ να προσεγγίσουν τη ΝΔ, φτάνοντας στο σημείο να αποδεχτούν το δικό της αφήγημα για την «καταστροφή» της Ελλάδας από τον «λαϊκιστή» και «λαοπλάνο» Ανδρέα.

«Η μόνιμη επωδός όλων των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, οικονομολόγων, ιστορικών και δημοσιογράφων, αλλά και αρκετών ευεργετημένων, αχάριστων και αμνημόνων», γράφει ο Λαλιώτης, «είναι ότι για όλα φταίει το “επάρατο” και το “σπάταλο” ΠΑΣΟΚ και κυρίως ο “ολετήρας” Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτό όμως είναι ένα οργανωμένο και πολλαπλό περιφερόμενο, για πολλά χρόνια, ψέμα. Η αλήθεια είναι ριζικά διαφορετική και αδιαμφισβήτητη.

Το 1981 η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παρέλαβε από τη ΝΔ το Δημόσιο Χρέος στο 27% του ΑΕΠ μαζί με αρνητικό ρυθμό στο ΑΕΠ -1,6% με πληθωρισμό το 1980 24,9% και το 1981 24,5%.

Το 1988 είχε θετικό και υψηλότατο ΑΕΠ με ρυθμό ανάπτυξης +4,3%, με Δημόσιο Χρέος 61,5% του ΑΕΠ και πληθωρισμό 13,5%.

Τον Ιούνιο του 1989 η οικονομία είχε δυναμική με θετικό και υψηλό ΑΕΠ, ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ +3,8% και πληθωρισμό 13,7%».

Ανασύροντας την «Εκθεση Αβέρωφ», ο Λαλιώτης τεκμηριώνει ότι η τοποθέτηση του Ανδρέα Παπανδρέου ότι παρέλαβε «καμένη γη» από την κυβέρνηση της Δεξιάς υπήρξε εύστοχη.

Στην Εκθεση αυτή στην οποία «οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι της και οι αναθεωρητές δημοσιολόγοι αποφεύγουν συστηματικά να αναφερθούν, σαν το διάβολο με το λιβάνι» περιλαμβάνονται συντριπτικά στοιχεία «που αφορούν (μεταξύ άλλων) τον δανεισμό της χώρας, τα ελλείμματα του Δημοσίου και των Δημοσίων Οργανισμών, την ύφεση των τιμών και τον πληθωρισμό, την κακή συναλλαγματική θέση της χώρας, τις Τράπεζες, τις προβληματικές επιχειρήσεις και τις υπό πλειστηριασμό επιχειρήσεις».
Ακόμα και η ανάγκη προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αναφέρεται!
Εφημερίδα Εγνατία
Η «Εκθεση Αβέρωφ» που ήρθε στο φως κατ’ αποκλειστικότητα από την εφημερίδα «Εγνατία» (14, 15, 16.9.1981) αναδημοσιεύεται σήμερα από την efsyn.gr.

Στην ομιλία του στη Βουλή (28.7.1992) για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με τίτλο «Η Ελλάδα, η Ευρώπη, το Μάαστριχτ, η ΟΝΕ», όπου «προφητικά, με διορατικότητα και οξυδέρκεια διατυπώνει τα προβλήματα και τα διλήμματα, που θα αντιμετωπίσει τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα στην πορεία προς την ΟΝΕ και στις διαδικασίες οικονομικής, πολιτικής και αμυντικής ενοποίησής της». Στην ομιλία αυτή, ο Παπανδρέου είχε δηλώσει ότι «με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφίσει την κύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ […] έχουμε χρέος να περιγράψουμε και να προβάλλουμε ορισμένες κρίσιμες πτυχές της. Όμως το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να πει στο Λαό μόνο τα αναμενόμενα οφέλη, ούτε να ωραιοποιήσει την εικόνα. Αντίθετα πρέπει να τονίσει με ειλικρίνεια το κόστος αυτής της προσαρμογής. […] Αυτή η στρατηγική της Γερμανίας αποτελεί έναν αγώνα για τη δημιουργία σφαιρών επιρροής, που μας πάνε πίσω περίπου έναν ολόκληρο αιώνα. Παραμένει, βέβαια, πάντα το ερώτημα, σε όλη αυτή την πορεία, εάν πορευόμαστε προς μία “Ευρωπαϊκή Γερμανία”  ή προς μία “Γερμανική Ευρώπη”. […] Στο πλαίσιο της ΕΟΚ σοβεί πάντα η σύγκρουση Βορρά και Νότου.  Και αυτό γιατί η Ενιαία Αγορά όταν απουσιάζει κάθε άλλη ουσιαστική πολιτική σύγκλισης και συνοχής πολύ υψηλότερου επιπέδου οξύνει τις αντιθέσεις. Οξύνει τις ανισότητες, όχι μόνο ανάμεσα σε κράτη – μέλη, αλλά ανάμεσα και σε περιοχές – περιφέρειες, οι οποίες είναι καθυστερημένες και σε άλλες που είναι προχωρημένες. […]Στην Ευρωπαϊκή πρόκληση δεν χωράει παρά μόνο μία σθεναρή και θετική απάντηση. Ναι, θα συμμετάσχουμε ενεργά και ισότιμα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Δεν υπάρχει πράγματι εναλλακτική πορεία, παρά μόνο η περιθωριοποίηση της Χώρας μας, όσα και αν είναι τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο μας. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ απλώς αποτελεί για μας ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα».

◾  Στην ομιλία του Ανδρέα Παπανδρέου στο υπουργικό συμβούλιο (2.12.1993), όπου περιέγραφε την κατάσταση μετά από  3½ χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. «Η κρίση», έλεγε ο Παπανδρέου, «ήταν το αποκορύφωμα της κάκιστης δημοσιονομικής διαχείρισης των τελευταίων τριών χρόνων. Στα χρόνια αυτά χαρίστηκαν αφειδώς φόροι στους πλούσιους, ενώ για δημαγωγικούς καθαρά λόγους οι δαπάνες του Προϋπολογισμού διογκώθηκαν πέρα από κάθε μέτρο. Τον τελευταίο ιδίως χρόνο, που του έδωσαν προεκλογικό χαρακτήρα, η σπατάλη και ο χαρισμός πήραν τις διαστάσεις οργίου. Καταλήξαμε να έχουμε υπέρβαση του ελλείμματος ένα περίπου τρισεκατομμύριο δραχμές πάνω από ό,τι είχε αρχικά προϋπολογισθεί για το 1993. Γενικός απολογισμός της όλης τριετίας της ΝΔ ήταν να εκτιναχθεί το Δημόσιο Χρέος από 9 τρις δραχμές που το αφήσαμε το 1989 σε 20 περίπου τρις το 1993. Για τόκους και για χρεολύσια αυτού του Χρέους, θα πληρώσουμε το 1993 πάνω από 4 τρις δραχμές. Το 1994, 5 τρις 300 δις δρχ. θα δαπανηθούν για τον ίδιο σκοπό, πάνω από το 70% των συνολικών εσόδων του Προϋπολογισμού». 


◾ Στην ομιλία του Ανδρέα στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ (Ιούνιος 1987) όπου αναλύει «εναργέστατα την επερχόμενη επανάσταση των Νέων Τεχνολογιών με τις κοσμογονικές αλλαγές, και περιγράφει αυτά που ζούμε σήμερα, τον κόσμο του 21ου αιώνα».

Συνολικά το άρθρο του Κ. Λαλιώτη έχει τη μορφή ενός άτυπου «μανιφέστου» για μια αντινεοφιλελεύθερη πολιτική στρατηγική του χώρου της Κεντροαριστεράς, σύμφωνα με την παράδοση του Ανδρέα Παπανδρέου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου