Λουκιανός Κηλαηδόνης, για πάντα!

Νωχελής, γοητευτικός, ανάλαφρος με μια μικρή δόση μελαγχολίας, όση χρειάζονταν για να βαθύνει μέσα μας. Είχε την αγνότητα αλλά και την αριστοκρατικότητα να τραγουδήσει μόνο για πράγματα που τον συγκινούσαν βαθιά: τα σινεμά του, τις κατασκηνώσεις, τους φίλους του, τα πάρτυ τους, τα τεύχη του Μικρού Ήρωα, τη Βουλιαγμένη, τη Φωκίωνος Νέγρη.
Τραγούδησε με τόση αγάπη για όλα αυτά που τα ‘κανε αθάνατα γιατί απ΄ την αρχή τα είδε έτσι. Σαν καθρεφτίσματα του παραδείσου...».
Μέσα σε περίπου 70 λέξεις ο Διονύσης Σαββόπουλος αποτυπώνει όλη την ψυχοσύσταση του Λουκιανού Κηλαηδόνη, τον ιδιαίτερο τρόπο των μουσικών “παραμυθάδων”. Ένα “παράξενο σινάφι” που αντιλαμβάνεται τελείως διαφορετικά όσα μας περιβάλλουν και ευτυχώς για εμάς – τους υπόλοιπους – διακατέχονται από μια αστείρευτη "γενναιοδωρία", από μια εσωτερική ανάγκη να μοιραστούν μαζί μας τις ιστορίες τους.
 Ο “Λούκι”, που έφυγε την Τρίτη (7/02/2017) από τη ζωή, ήταν ο δικός μας “cowboy”, όχι από την “Άγρια Δύση”, αλλά από την Κυψέλη, και δεν είχε περίστροφο, παρά μόνο το πιάνο του. Με αυτό μας διηγήθηκε τις πιο υπέροχες ιστορίες...
Αυτές του οι ιστορίες ξεκίνησαν στις αρχές τις δεκαετίας του '70, και η πρώτη του είχε στοιχεία λαϊκά.
Πρόκειται για τη μουσική της παράστασης “Η Πόλη Μας” της Κωστούλας Μητροπούλου. Τα τραγούδια της παράστασης ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν στον ομώνυμο δίσκο. Ήταν η πρώτη συνεργασία του Λουκιανού Κηλαηδόνη με τον Μανώλη Μητσιά. Μαζί ξεκίνησαν την καριέρα τους. Ο Λουκιανός έγραψε, ο Μανώλης ερμήνευσε. Το αποτέλεσμα; Τραγούδια που άφησαν εποχή και τους έφεραν στο προσκήνιο, όπως το “Μη Χτυπάς”, “Η Φωτογραφία”, “Όσο αγαπιόμαστε” κ.α. Σε αυτόν τον δίσκο υπάρχει και το πρώτο τραγούδι σε στίχους του Λουκιανού Κηλαηδόνη. Πρόκειται για “το καλοκαίρι σαν θα 'ρθει”, ένα τραγούδι που είχε σκαρώσει λίγα χρόνια πριν, ενώ σπούδαζε Αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη. Ήταν η εποχή που ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, σε μια συνάντηση που είχαν, ακούγοντάς τον να παίζει στο πιάνο, του είχε πει: “Ρε, εσύ είσαι ο νέος ψηλός!” Έτσι αποκαλούσε τον Μίκη Θεοδωράκη.